Het stond er in grote vette letters, HJ had duidelijk zijn witte krijtje in de breedte gebruikt. Op onze eigen schuur nota bene!: PASCAL IS EEN HOMO. Ik had eigenlijk geen idee wat dat woord betekende dus voordat ik verhaal ging halen, moest ik uitvinden waar ik voor uitgescholden werd. Op mijn rode houten klopjes (geen enkel kind dat ik kende had houten klompen, maar je hoefde lekker niet te veteren en ze kletterden keihard, vooral als je rende) rende ik onze poort door en de keuken in. Mijn moeder stond te balanceren met een emmer en een zeem op de keukentrap bij het raam dus het moet op een maandag zijn geweest. Dit was altijd een precair moment in de week, alle planten haalde ze van de vensterbanken en de ramen moesten streeploos gezeemd worden. Streeploos was belangrijk, ze zou anders knorrig blijven en het over blijven doen. In ons aller belang dus om haar niet bij deze klus te storen. Op een vraag kreeg je hooguit ‘ja, nee of straks’ als antwoord.
Nu een antwoord nodig
Maar de grote witte letters op onze schuur gaven urgentie aan de zaak. ‘Wat betekent homo?’ vroeg ik haar in de hoop op een snel en helder antwoord. Mijn moeder stopte met haar taak, daalde af van de ladder, zette de emmer weg. ‘Shit, dit gaat lang duren en moet wel met sex te maken hebben’, ging door me heen. Ongeduldig wipte ik heen en weer. Ja hoor, daar kwam het. ‘Je weet toch dat mannen en vrouwen verliefd op elkaar worden’, etc. etc. alles werd erbij gehaald inclusief de aanstaande bruiloft van mijn jongste tante. Daarna vervolgde ze met het feit dat mannen ook op elkaar verliefd kunnen worden en dat dat helemaal prima is als dat gebeurt. En uiteindelijk dat ze die man dan een homo noemen. Ik had genoeg gehoord om die etter van een HJ eens flink de waarheid te zeggen, die rotzak wist zelf niet eens wat zijn eigen scheldwoord betekende! Ik kletterde weer naar buiten om zaken te doen.
